5 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ


Οι εκλογές στις 6 και 17 Ιουνίου άλλαξαν συνθέμελα την πολιτική γεωγραφία της χώρας και έκλεισαν για πάντα τις πόρτες στο μεταπολιτευτικό μοντέλο του δικομματισμού ΠΑΣΟΚ-ΝΔ.

Οι διαφορετικές διαδρομές του κάθε εργαζόμενου μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ,   ούτε χθες, ούτε σήμερα αποτελούν εμπόδιο.
 Αντίθετα είναι πλούτος που μπορεί να γονιμοποιείται δημιουργικά με σεβασμό στη δημοκρατία, στη διαφάνεια και στις συλλογικές αποφάσεις.


Ένας από τους υπογράφοντες…. Αντώνης Κοσμόπουλος.

Ρε συ Αντώνη, για πες μας πότε σε πείραξε ο δικομματισμός; Τώρα τελευταία; 

Πριν τρία χρόνια όταν με τις πλάτες του ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΚΕ γινόσουν σταθμάρχης,
 δε σε ενοχλούσε; 
Ξέρεις πολύ καλά τις διαδικασίες επιλογής σταθμαρχών τα τελευταία χρόνια. 

Για ποια δημοκρατία και διαφάνεια μιλάς λοιπόν; Διαφάνεια τώρα, αλλά όχι τότε;

Αν όντως πιστεύεις αυτά που προσυπογράφεις, το πιο τίμιο κι αντρίκιο είναι να παραιτηθείς 

από τη θέση που σου πρόσφερε η ΠΑΣΚΕ. 
Σίγουρα κάποιον άλλο συνάδελφο έχεις αδικήσει μετέχοντας κι εσύ σε αδιαφανείς διαδικασίες.                                                                                          

26 Νοεμβρίου 2012

«Φωτιές» στον Γ. Οικονόμου της ΟΣΥ από το πρόγραμμα του (πρώην) κόμματός του!!!


Εξονυχιστικούς ελέγχους διεξάγουν «φίλοι και εχθροί» στο νέο διευθύνοντα σύμβουλο των «Οδικών Συγκοινωνιών» Γιάννη Οικονόμου.

Ο κ. Οικονόμου αποτελεί τη πιο «βαθιά» κομματική επιλογή, μέχρι στιγμής, του υπουργού Μεταφορών Κωστή Χατζηδάκη, ο οποίος έκανε το χατίρι της Ντόρας Μπακογιάννη και τοποθέτησε «έναν δικό της άνθρωπο» σε θέση διευθύνοντος συμβούλου.

17 Σεπτεμβρίου 2012

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΤΟΥ ALPHA 98,9



Ο Λεωνίδας Σκούλος στην πρωϊνή εκπομπή του Γιώργου Σμυρνή, μιλάει για τα προτεινόμενα μέτρα του υπουργείου υποδομών, μεταφορών και δικτύων, σχετικά με την πάταξη της εισιτηριοδιαφυγής.


14 Σεπτεμβρίου 2012

20 Ιουλίου 2012

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΣΤΗ ΝΕΤ



Μεγάλο πρόβλημα δημιουργεί στην Ο.ΣΥ η μη απόδοσή των οφειλομένων 131.000.000  από 7 υπουργεία, τα οποία χορηγούν κάρτες ελευθέρας και μειωμένα εισιτήρια σε διάφορες κοινωνικές ομάδες.

16 Ιουλίου 2012

Απεργία της ΕΑΣ με λεωφορειούχους να δουλεύουν! (ΦΩΤΟ - VIDEO)

Σας παρουσιάζουμε οκτώ σπάνια καρέ από την απεργία που κήρυξαν ξαφνικά οι οδηγοί της Επιχειρήσεως Αστικών Συγκοινωνιών το πρωί της Τετάρτης 27 Αυγούστου 1980, οπότε και παρέλυσε η Αθήνα.

Ήδη κυκλοφορούσαν τα πρώτα Ikarus της ΕΑΣ μαζί με τα οχήματα της πρώην ΑΣΠΑ στην Αθήνα ενώ είχε αρχίσει η σταδιακή απόσυρση των ιδιωτικών λεωφορείων του κατηργηθέντος ΕΚΤΕΛ, τα οποία χρησιμοποιούνταν ως "μισθωμένα οχήματα". Σύμφωνα με τον οδηγό του τότε 5ου κλιμακίου κ. Ν. Σφακιανού, αυτή η απεργία ήταν η τελευταία προσπάθεια που έκαναν οι λεωφορειούχοι να μεταπείσουν την κυβέρνηση του Γεωργίου Ράλλη σχετικώς με την κρατικοποίηση των συγκοινωνιών. 

Σε μια ένδειξη καλή θέλησης μάλιστα, πολλοί από τους παλιούς λεωρειούχους έσπευσαν να ξαναπιάσουν το βολάν και χρησιμοποίησαν κάθε διαθέσιμο ανθρώπινο πόρο από τα κλιμάκια του ΕΚΤΕΛ. "Ακόμα και εισπράκτορες ή φύλακες που είχαν Δ' κατηγορίας δίπλωμα ή στρατιωτικό ανέβηκαν εκείνη την ημέρα στα οχήματα", θυμάται ο κ. Σφακιανός. 

Τα ρεπορτάζ των εφημερίδων εκείνης της ημέρας διαπιστώνουν απίστευτη ταλαιπωρία των επιβατών,παρά και τον απεργοσπαστικό μηχανισμό που λειτούργησε από την πρώην ΑΣΠΑ σε Βοτανικό και Ελληνικό. Επίσης, για πρώτη φορά στα χρονικά σημειώθηκε κυκλοφοριακή συμφόρηση από το Πολεμικό Μουσείο μέχρι την Πανεπιστημίου με αποτέλεσμα να κινητοποιηθεί όλη η διαθέσιμη δύναμη τροχονόμων Αθηνών. 

Και κάτι που έγινε συνήθεια των οδηγών και ιδιοκτητών ταξί τα επόμενα χρόνια: Με πρόσχημα την εξυπηρέτηση των επιβατών δεν τήρησαν τη σύσταση της Τροχαίας για μονές κούρσες. Μόνο που τα ταξί τότε, κόντευαν να μετατραπούν σε λεωφορεία και με ευτράπελα που έδωσαν αφορμή να τα καυτηριάσει ο Χάρρυ Κλυν στις ταινίες του.

Στις αφετηρίες της οδού Όθωνος ένα Scania Vabis Ρεντούμη κι ένα Mercedes Βιαμάξ, χωρίς μάσκες για να ψύχεται καλύτερα το ψυγείο των λεωφορείων και να αντέξουν τα πολλά δρομολόγια...
Χρησιμοποιήθηκε απεργοσπαστικός μηχανισμός από οδηγούς της πρώην ΑΣΠΑ που "καβάλησαν" τα Ikarus.
ΠΡΟΣΟΧΗ στη λεπτομέρεια πίσω αριστερά, με το Mercedes Βιαμάξ του 2ου ΚΤΕΛ
να μπαίνει στις αφετηρίες της οδού Ακαδημίας.

Χτυποκάρδια στο καρέ! Ένα κατοστάρι Scania Vabis Ρεντούμη, πιθανώς το 2/314, μπροστά από το ανακατασκευασμένο Scania Vabis B71 με αμάξωμα Μαυρουδή που έχει περισώσει σε άλλο στιγμιότυπο, λίγο πριν από το τέλος της ζωής του,
ο αείμνηστος Δημήτρης Κουτελίδης
Αυτή είναι η χαρά του ερευνητή των συγκοινωνιών με τόσα κουκλιά συγκεντρωμένα στις παλιές αφετηρίες της Ακαδημίας.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας, το πρώτο είναι το Scania Vabis Β71 Ταγκαλάκη που μετασκευάστηκε (αλλοιώνοντας τα όμορφα χαρακτηριστικά του αρχικού κατασκευαστή του), ακολουθεί κλασικός Ταγκαλάκης, μετά τρίτος είναι Ρεντούμης και τέταρτος άλλος ένας Ταγκαλάκης. Από τα έξι τα τέσσερα πρώτα πρέπει να είναι Scania ενώ το τελευταίο έχει γραμμές Wetter και είναι Mercedes Biamax.
Οι τότε αφετηρίες του Ψυχικού από ψηλά ενώ στρίβει (προερχόμενο από Χολαργό ή Παπάγου) ένα κατοστάρι.

Το επόμενο καρέ δείχνει καλύτερα το κατοστάρι.
Καρέ από την λεωφόρο βασιλίσσης Σοφίας στο οποίο φαίνεται λεωφορείο κατασκευής Ταγκαλάκη,
κατά πάσα πιθανότητα Volvo.

Στο ύψος της Μουρούζη κατοστάρια, Ikarus και χαμός από αυτοκίνητα. Εντύπωση προκαλεί η χειμερινή στολή του τροχονόμου ενώ υποτίθεται πως είναι τραβηγμένο στα τέλη Αυγούστου 1980.

28 Ιουνίου 2012

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΣΤΗ ΝΕΤ


Μεγάλες καθυστερήσεις στα δρομολόγια των λεωφορείων, λόγω έλλειψης οδηγών αλλά και ανταλλακτικών. Ο Λεωνίδας Σκούλος μιλά στη ΝΕΤ στο δελτίο ειδήσεων της 27.6.2012.



17 Ιουνίου 2012

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΗΣ ΠΑΣΚΕ

     (δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα του Συνδικάτου)
Σε τούτη την ιστορική στιγμή, ολάκερη η χώρα μας σείεται οικονομικά, κοινωνικά και εργασιακά. Το βιώνουμε όλοι, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο. Μια προσπάθεια βίαιης ανατροπής «εξ άνωθεν», που σοκάρει και ταράσσει τα «νερά», μια ισοπεδωτική τακτική που βολεύει,που συμφέρει.
Εμείς οι εργαζόμενοι και ξέρουμε και μπορούμε να καταφέρουμε πολλά έχοντας ως κατευθυντήρια γραμμή λειτουργίας, το τρίπτυχο                                                                                        ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ, ΣΥΝΕΣΗ, ΕΝΟΤΗΤΑ.
Στις εκλογές του Συνδικάτου μας, στις 14 και 15 Μαρτίου, το αποδείξαμε. Με δυναμικό παρόν και συμμετοχή, οι εργαζόμενοι έκριναν και ανέδειξαν τις δυνάμεις που θεωρούν ότι έχουν τη δυνατότητα σε τούτες τις δύσκολες στιγμές, να συμβάλλουν καθοριστικά στη βιωσιμότητα της Εταιρίας και κατ’ επέκταση στη διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας.
Θέλω να εκφράσω, ως Πρόεδρος πλέον του Συνδικάτου, ένα μεγάλοευχαριστώ σε όλους αυτούς που με διορατικότητα αξιολόγησαν την ιστορική διαδρομή της Παράταξης της ΠΑΣΚΕ.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ, σε όλους αυτούς που έκριναν την πορεία της, τη δράση της, τις διεκδικήσεις, τους αγώνες και τις επιτυχίες της.
Εκ μέρους όλων των μελών της ΠΑΣΚΕ, ως Γραμματέας αυτής, μα πρωτίστως ως Πρόεδρος του Συνδικάτου, δεσμεύομαι πως αντάξια της εμπιστοσύνης σας, θα
«τιμονάρουμε» το Συνδικάτο, με συνοδοιπόρους όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, μα πάνω απ’ όλα εσάς, όλους τους συναδέλφους ανεξαρτήτως κόμματος, ανεξαρτήτως ψήφου.
Το ηχηρό μας παρόν και η επιτυχημένη μας δράση, έχει αποδειχθεί.
Η εξαίρεσή μας από την εργασιακή εφεδρεία, από το ενιαίο μισθολόγιο, με την κατάργηση των εκπαιδευτικών βαθμίδων μέσω της πράξης Νομοθετικού περιεχομένου (ΦΕΚ Α’ 268/31.12.2011), η έκδοση της Κ.Υ.Α. (Κοινής Υπουργικής Απόφασης) 699ΦΕΚ/09.03.12, η αποφυγή μισθών εργαζομένων στο Δημόσιο Τομέα ίδιων ειδικοτήτων (οδηγών, τεχνιτών) είναι αποδείξεις που περίτρανα ακυρώνουν όλους εκείνους που, για «άγρα» ψήφων, επικαλούνταν τα αντίθετα, κινδυνολογώντας και τρομοκρατώντας τους εργαζομένους.
Δεν σταματήσαμε εκεί. Σηματοδοτήσαμε εκ νέου τη συνδικαλιστική μας δράση, με την υπογραφή της ΣΣΕ στις αρχές Απριλίου, προλαβαίνοντας την αποκαλούμενη «μετενέργεια» και το ενδεχόμενο μονομερούς νομοθέτησής της από την Εταιρία. Γνωρίζουμε, ότι η υπογραφή αυτής της ΣΣΕ είναι «άσσος στο μανίκι» μας, εφόδιο για το μέλλον όλων μας. Αυτό που απαιτείται τώρα, είναι η άμεση υλοποίηση της ΣΣΕ, η ενεργοποίηση του άρθρου 4 περί της ομάδας εργασίας και ενοποίησης των όρων αμοιβής και εργασίας. Και τούτο; Για να πάψει ο αποπροσανατολισμός, για να ισορροπήσει το έκρυθμο κλίμα που πυροδότησε η διαχείριση της μισθοδοσίας. Είμαστε γνώστες της ρευστής κατάστασης λόγω των επερχόμενων Βουλευτικών Εκλογών, αυτό όμως δεν επιτρέπει σε κανέναν να το χρησιμοποιήσει ως άλλοθι θυσιάζοντας στο βωμό του, το σύνολο των εργαζομένων και των οικογενειών τους.
Όσο για το «Σωματείο Διοικητικών Υπαλλήλων»; Λυπούμαστε και ως Συνδικάτο, μιας και οι εκπρόσωποί τους αναλώνουν τη συνδικαλιστική τους δράση σε Εξώδικα εναντίον μας, καλλιεργώντας έντεχνα τη βούληση της Διοίκησης. Δυστυχώς, βλέπουν το «δέντρο και χάνουν το δάσος», λειτουργίες κοντόφθαλμης σκέψης και δράσης εις βάρος της πλειοψηφίας, δεν αποκαλείται ούτε εκπροσώπηση, ούτε συνδικαλισμός. Εξάλλου, στη διαπραγμάτευση της ΣΣΕ 2008-2009, σας δόθηκε η ευκαιρία να σηματοδοτήσετε και έμπρακτα τη δράση σας. Το αποτέλεσμα;Λάμψατε διά της απουσίας σας!!!
Εν κατακλείδι, απευθυνόμενος σε κείνους που βροντοφωνάζουν και κινδυνολογούν περί διάλυσης και ιδιωτικοποίησης της Εταιρείας, θα τους απαντήσω φειδωλά:
               ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ!

16 Ιουνίου 2012

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ Σ.Σ.Ε απο τον Λ.ΣΚΟΥΛΟ


Συνάδελφοι

Με σιγουριά και με καθαρό λόγο, απευθύνομαι σε όλους σας, όσους με ξέρετε καλά και όσους με γνωρίζετε λίγο, ή καθόλου.

Τη σιγουριά μου, την αντλώ από την αλήθεια που υπηρετώ και η αλήθεια αυτή είναι ότι παλεύω χρόνια από τη βάση και τώρα από τη θέση του Προέδρου, που μου κάνατε την τιμή και μου εμπιστευθήκατε, για τα συμφέροντα του κλάδου μας, χωρίς εξαρτήσεις.


Τις τελευταίες μέρες άκουσα πολλά καλόπιστα και άλλα τόσα κακόπιστα σχόλια, που είχαν να κάνουν με τη Σ.Σ.Ε. που καταφέραμε και υπογράψαμε.


Και λέω συνειδητά «καταφέραμε» γιατί ήταν πραγματικός άθλος το γεγονός ότι υπογράψαμε πριν από τις εκλογές του Μαίου, πριν την εκπνοή της μετενέργειας πριν γίνουν παρελθόν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, πριν φτάσουμε σε μηδενική βάση.


Όσο κι αν διαμαρτύρονται πολλοί, είτε εσκεμμένα, είτε από άγνοια, η σύμβασή μας είναι ευνοϊκή όχι μόνο για μας, αλλά και για όλους τους εργαζόμενους στην Ο.Σ.Υ. Είναι τόσο καλή, που κάποιοι εξυπηρετώντας αλλότρια συμφέροντα, προσπάθησαν να τη μπλοκάρουν αλλά δεν τα κατάφεραν.


Όλοι εμείς που ματώσαμε για να φθάσουμε στην υπογραφή της, ξέρουμε πολύ καλά ότι θα αντιμετωπίσουμε δυσκολίες στην εφαρμογή της. Δυσκολίες από τη διοίκηση της εταιρείας, που κάποιοι μπορεί να της «κουνάνε το δάχτυλο» γιατί φάνηκε ενδοτική και υπέγραψε, δυσκολίες από κάποιους που τους στερήσαμε το πεδίο διαμαρτυρίας, δυσκολίες από τους πολιτικά εξαρτημένους, που βλέπουν παντού μόνο αρνητικά.


Είμαι βέβαιος ότι, όλοι οι απλοί εργαζόμενοι γνωρίζουμε πως οι τάχα καλλίτερα επεξεργασμένες προτάσεις, που θα μπορούσαν τάχα να περάσουν, δεν έχουν ως αφετηρία τις άμεσες ανάγκες των εργαζομένων, αλλά καλύπτουν άλλα συμφέροντα που πανηγυρικά τα αγνοώ. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι, από τη θέση μου, θα παλέψω μαζί σας και θα φθάσω όσο μακριά χρειάζεται για να εφαρμοσθεί η σύμβαση, που μέσα στη λαίλαπα των αντεργατικών μέτρων, μοιάζει «προνόμιο» που κάποιοι ίσως θελήσουν να μας το αφαιρέσουν.


ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΣΚΟΥΛΟΣ
Πρόεδρος Δ.Σ

Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΣΟΒΑΡΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ

Η ιδιωτικοποίηση τομέων στρατηγικής σημασίας και η διαπόμπευση του συνδικαλισμού
του Κώστα Νικολάου
Κάθε φορά, που μια κυβέρνηση θέλει να επιβάλλει μια μη αποδεκτή από το λαό πολιτική σε έναν τομέα, το πρώτο βήμα που κάνει είναι να προσπαθήσει να διαπομπεύσει τους εργαζόμενους στον τομέα αυτόν, ώστε να φαίνεται ότι η πολιτική της θα διορθώσει τα κακώς κείμενα και έτσι να αποκτήσει την απαραίτητη λαϊκή συναίνεση. Το έργο αυτό αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας ο κυρίαρχος ιδεολογικός μηχανισμός που κατασκευάζει τη συναίνεση, δηλαδή, τα ΜΜΕ (κυρίως τα τηλεοπτικά). Ένα έργο θεμελιώδους σημασίας, διότι οι κυβερνώντες μπορούν να κυβερνούν, μόνο αν ελέγχουν τη γνώμη των κυβερνωμένων (N. Chomsky, «Η χειραγώγηση των μαζών», Scripta, 1997).

Η επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση τομέων στρατηγικής σημασίας για την κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον, όπως η ηλεκτρική ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, η ύδρευση, οι σιδηροδρομικές μεταφορές κλπ, θα υπομονεύσει κάθε προσπάθεια άσκησης μιας πολιτικής ανεξαρτησίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.Ενδεικτικά και μόνο αναφέρεται ότι, η παράδοση στον ιδιωτικό τομέα της παραγωγής και διανομής της ηλεκτρικής ενέργειας με την ταυτόχρονη μεγάλη εξάρτηση της Ελλάδας από τις εισαγωγές ενέργειας, αφού από το εξωτερικό προέρχεται το μεγαλύτερο ποσοστό της ενεργειακής μας κατανάλωσης, παρά το γεγονός ότι οι φυσικοί μας πόροι σε ήλιο, αέρα και νερό προσφέρουν τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (βλ. αναλυτικά: Κ. Καλλωνιάτης, «Μεγάλες δυνατότητες, αλλά φτωχές επιδόσεις», Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 27.9.09
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=86193 ), θα έχει δραματικές κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Ποιά πολιτική πχ εξοικονόμησης ενέργειας και προστασίας περιβάλλοντος θα μπορεί να εφαρμοσθεί αφού θα έρχεται σε αντίθεση με τα επιχειρηματικά κέρδη; Διότι μικρότερη κατανάλωση ενέργειας σημαίνει μεν λιγότερη ρύπανση, αλλά και μικρότερα κέρδη για την επιχείρηση παραγωγής και διανομής. Πως θα καλυφθεί η πτωτική τάση των κερδών σε αυτήν την περίπτωση; Με αύξηση τιμών του ρεύματος; Με κρατική επιχορήγηση του ιδιώτη; Με απολύσεις εργαζομένων; Με μείωση μισθών των εργαζομένων;

Και πάλι ενδεικτικά, η παράδοση των σιδηροδρομικών μεταφορών στον ιδιωτικό τομέα θα έχει επίσης δραματικές κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Ποια πολιτική πχ προτεραιότητας στις σιδηροδρομικές μεταφορές αντί των οδικών μεταφορών σε περιοχές που αυτή τη στιγμή δεν είναι κερδοφόρες για το σιδηρόδρομο θα μπορεί να εφαρμοσθεί αφού θα έρχεται σε αντίθεση με τα επιχειρηματικά κέρδη; Διότι μπορεί μεν το τραίνο να είναι το οικονομικότερο και λιγότερο ρυπογόνο μέσο μεταφοράς, αλλά καμιά ιδιωτική επιχείρηση δεν θα δρομολογήσει τραίνα σε περιοχές που δεν έχει από τα πριν εξασφαλισμένα κέρδη και να περιμένει να αποδώσει καρπούς μια πολιτική προτεραιότητας των σιδηροδρομικών μεταφορών.
Η συνεχιζόμενη εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων συνταγών, που παρουσιάζονται ως δήθεν «δημοσιονομική εξυγίανση» και «διαρθρωτική μεταρρύθμιση», διαμέσου των οποίων θα επιτευχθεί, υποτίθεται, η «ανταγωνιστικότητα» και η «ανάπτυξη» δεν είναι παρά μια πολιτική αναδιανομής και συγκέντρωσης πλούτου στα χέρια των ολίγων (βλ. αναλυτικά: Γ. Μηλιός, «Ο κανιβαλισμός του κεφαλαίου», Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 24.4.11 http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=269926 ).
Η επιδιωκόμενη γενική μείωση του δημόσιου τομέα, οι μειώσεις μισθών και συντάξεων και οι απολύσεις υπαλλήλων δεν μπορούν να συμβάλλουν ούτε στη μείωση του δημοσίου ελλείμματος ούτε στη μείωση του χρέους της ελληνικής οικονομίας. Το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η αύξηση των κερδών των μεγαλοεπιχειρηματιών και η συγκέντρωση κεφαλαίου (και άρα οικονομικής και πολιτικής εξουσίας) στα χέρια τους (βλ. σχετικά άρθρα στα ‘Διαλεκτικά’: «Η νεοφιλελεύθερη προπαγάνδα για το μέγεθος και το κόστος του δημόσιου τομέα και την ανάγκη απολύσεων»

http://konstantinosnikolaou.blogspot.com/2010/11/blog-post.html καθώς και «Το κερδοσκοπικό δίλημμα του νεοφιλελευθερισμού σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα: Μείωση μισθών ή απολύσεις;»
http://konstantinosnikolaou.blogspot.com/2010/12/blog-post.html).

Το φοβερό είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν τη χρονική στιγμή, που η παγκόσμια αποτυχία του νεοφιλελευθερισμού αναγνωρίζεται από τους ίδιους τους θεράποντες του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου (όπως πχ το συνέδριο της δεξαμενής ιδεών «Ινστιτούτο για τη Νέα Οικονομική Σκέψη», του Τζορτζ Σόρος), οι οποίοι έχουν αρχίσει κιόλας να συζητούν ανοικτά και να αναζητούν τη νέα αρχιτεκτονική της παγκόσμιας οικονομίας (βλ. αναλυτικά: Χ. Πολυχρονίου, «Η πολιτικοοικονομική ελίτ σχεδιάζει την επόμενη μέρα», Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 24.4.11

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=269919 ).

Παρά ταύτα, αυτή η πολιτική πρέπει να περάσει. Και για να περάσει χρειάζεται να αντιμετωπισθούν τα συνδικάτα στους τομείς που προαναφέρθηκαν, γιατί ενδεχόμενη αντίστασή τους μπορεί να δημιουργήσει ευρύτερες κοινωνικές συσπειρώσεις. Μια επιλογή είναι να παρουσιασθεί ότι αυτοί οι κλάδοι εργαζομένων έχουν μεγαλύτερες αποδοχές από κάποιους άλλους και έτσι να δημιουργηθούν αρνητικά ανακλαστικά στην υπόλοιπη κοινωνία. Αυτή η επιλογή συχνά πετυχαίνει, αλλά όχι πάντα.
Υπάρχει και μια καλύτερη επιλογή. Να βρεθούν μερικοί συνδικαλιστές με προνόμια και παροχές, οπότε διαμέσου της δημόσιας διαπόμπευσής τους να επιχειρηθεί έμμεσα διαπόμπευση και των συνδικάτων και του συνδικαλισμού γενικότερα. Ο ανομολόγητος συνειρμός, που επιχειρείται να περάσει στην κοινωνία είναι ο εξής: οι συνδικαλιστές ξοδεύουν λεφτά του δημόσιου φορέα, άρα να γιατί δεν πάει καλά το δημόσιο και έχει ελλείμματα και χρέη και άρα, ιδιωτικοποιούμε το δημόσιο φορέα και λύνονται όλα τα προβλήματα! Φαντάζομαι τον Αριστοτέλη και τον Πλάτωνα να κάνουν μια βαθειά υπόκλιση σε αυτό το μεγαλείο σκέψης και τον Chomsky να ετοιμάζεται να αναθέσει διδακτορικό με αυτή τη μελέτη περίπτωσης!
Χρειάζεται να μιλήσουμε ξεκάθαρα. Τα συνδικάτα στους χώρους δουλειάς, η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ αποτελούν θεσμικές και οργανωτικές κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, που αποκτήθηκαν με αίμα. Παντού και πάντα υπήρχαν και υπάρχουν συνδικαλιστές με προνόμια, παροχές και συνδιαλεγόμενοι με την εργοδοσία και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Τα προβλήματα όμως του συνδικαλισμού λύνονται με περισσότερο συνδικαλισμό, δηλαδή, με περισσότερη άμεση δημοκρατία, με περισσότερη συμμετοχή των εργαζομένων στα συνδικάτα και στους αγώνες τους. Η ενεργός συμμετοχή και η άμεση δημοκρατία είναι που μπορεί να βάλει στην άκρη τις όποιες πρακτικές προνομίων και καριερισμού και να αναδείξει ηγεσίες ικανές να οδηγήσουν σε νικηφόρα πορεία το εργατικό κίνημα και ολόκληρη την κοινωνία.

ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΡΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ.......

2 Μαΐου 2012

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ 1


Ανήσυχοι εμφανίζονται οι εργαζόμενοι των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς για την επόμενη ημέρα των εκλογών,  αφού όπως δήλωσε στο "Κανάλι Ένα 90,4 fm" ο πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ Λεωνίδας Σκούλος,δεν υπάρχει καμία δέσμευση από την πλευρά των κομμάτων για το μέλλον των αστικών συγκοινωνιών.


27 Απριλίου 2012

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΣΤΟ MEGA CHAΝNEL


Ο Λεωνίδας Σκούλος μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό mega channel, καταθέτει την αρνητική θέση των εργαζομένων στις επικείμενες αυξήσεις φωτιά στα εισιτήρια των Αστικών Συγκοινωνιών.




23 Απριλίου 2012

ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ Η Σ.Σ.Ε 2012


Μόλις πριν λίγο 17.15 μ.μ, ολοκληρώθηκε η συνεδρίαση του Δ.Σ της Ο.ΣΥ Α.Ε, η οποία ενέκρινε τη Σ.Σ.Ε που είχε υπογραφεί την Τετάρτη 18 Απριλίου στις 23.10 μ.μ.

Μετά τη γνωστοποίησή της σήμερα το πρωί στα μέλη του Δ.Σ του Συνδικάτου, κατά τη συνεδρίαση για την πλήρωση των υπολοίπων θέσεων του προεδρείου, μετά την έγκρισή της από το Δ.Σ της Ο.ΣΥ Α.Ε και ενώ απομένει πλέον το τυπικό, (η κατάθεσής της στην επιθεώρηση εργασίας) 

22 Απριλίου 2012

ΖΑΠΠΕΙΟ 3 - ΟΙ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ



Ο κ. Σαμαράς στη σημερινή ομιλία του, σχετικά με το οικονομικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, εξήγγειλε την πρόθεση ιδιωτικοποίησης των ζημιογόνων ΔΕΚΟ με αιχμή του "δόρατος" την ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

Απόσπασμα από την ομιλία του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας

"Δεν γίνεται να κόβονται συντάξεις, όταν συνεχίζεται η σπατάλη σε ΔΕΚΟ που παράγουν περισσότερα ελλείμματα παρά δημόσιο όφελος. Άλλωστε, μόνον έτσι θα σωθούν τελικά θέσεις εργασίας. Τρένα και αστικές συγκοινωνίες παράγουν έλλειμμα πάνω από 1,5 δισεκατομμύριο το χρόνο! Θέλω η Ελλάδα να έχει τα καλύτερα τραίνα. Θέλω να έχει τις καλύτερες αστικές συγκοινωνίες. Αλλά με τέτοια ελλείμματα δεν γίνεται δουλειά. Κόμπος που δεν λύνεται κόβεται.
Aσφαλώς τα δίκτυα και οι υποδομές θα μείνουν στα χέρια του δημοσίου. Αλλά η λειτουργία τους θα ιδιωτικοποιηθεί, όπως συμβαίνει παντού στον κόσμο. ", επισήμανε σχετικά.


Πιστεύουμε, να καταλάβατε τι μας περιμένει, στο ενδεχόμενο αυτοδυναμίας της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης.

23 Μαρτίου 2012

ΈΝΑ ΜΕΓΆΛΟ ΜΠΡΆΒΟ ΣΤΟΥΣ ΟΔΗΓΟΥΣ ΤΗΣ ΕΘΕΛ

ΈΝΑ ΜΕΓΆΛΟ  ΜΠΡΆΒΟ  ΣΤΟΥΣ ΟΔΗΓΟΥΣ ΤΗΣ ΕΘΕΛ , ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΉ ΤΟΥΣ ΣΤΗΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΑΣ. ΓΙΑ ΤΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΠΑΡΩΝ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΟΛΟΙ.  ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΧΕΤΕ ΑΛΑΞΕΙ ΜΥΑΛΑ , ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ , ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ , ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ. ΑΦΗΣΤΕ ΤΙΣ ΜΙΚΡΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΜΠΛΕΞΑΡΙΣΜΑΤΑ ΜΕΡΙΚΟΙ,  ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥΣ ΑΡΧΗΓΟΥΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΑΣ , ΕΝΩΜΕΝΟΙ , ΑΦΟΥ ΑΛΛΩΣΤΕ ΑΥΤΟ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ.........                                                                                                                                                                                                                                             ΧΑΊΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟΔΥΚΝΥΟΥΜΕ ΟΤΙ ΠΡΟΠΑΝΤΩΝ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ,                                                                                                                           ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟΒΑΤΑ ΚΑΝΕΝΟΣ........... 

17 Μαρτίου 2012

ΕΚΛΟΓΕΣ 2012


Οι συνάδελφοι μίλησαν. Μόνο που δεν είπαν αυτά που περίμεναν, όλοι όσοι την τελευταία διετία λύσαξαν κατά της ΠΑΣΚΕ. 

Οι εργαζόμενοι τιμώρησαν την πρακτική του συνδέσμου με τις διαλυτικές του τάσεις, στέλνοντάς τον στη μία έδρα. 

Παράλληλα έδειξαν σεβασμό και στήριξαν την παράταξη, η οποία αν και εβάλετο διαρκώς, ήταν η μόνη που πάλεψε, διαπραγματεύτηκε και πέτυχε τις δύο εξαιρέσεις. 

Τους ευχαριστούμε και υποσχόμαστε, πως θα λειτουργούμε πάντα, για το καλό της εταιρείας.

Τα αποτελέσματα των εκλογών.

ΠΑΣΚΕ1105 ψήφοι και 5 έδρες
ΔΑΚΕ640 ψήφοι και 3 έδρες
ΔΑΣ367 ψήφοι και 2 έδρες
ΕΑΣ293 ψήφοι και 1 έδρα
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΟΣΥ268 ψήφοι και 1 έδρα
ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ267 ψήφοι και 1 έδρα
Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ213 ψήφοι και 1 έδρα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΟΔΗΓΩΝ185 ψήφοι και 1 έδρα
ΟΡΑΜΑ178 ψήφοι και 1 έδρα
ΑΝΕΞ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ139 ψήφοι και 1 έδρα
ΚΑΕ93 ψήφοι
ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟΙ77 ψήφοι

10 Μαρτίου 2012

ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ


Επειδή ακούστηκαν πολλά τις τελευταίες ημέρες – σχετικά με το αν η υπογραφή της περιβόητης Κ.Υ.Α είναι αλήθεια ή ψέμα – σας έχουμε σήμερα την απάντηση. Στις παρακάτω εικόνες βλέπετε την απόφαση της 6ης Μαρτίου. Προσέξτε στο κάτω αριστερό τμήμα  της πρώτης εικόνας, την ώρα αποστολής της απόφασης από το υπουργείο οικονομικών προς το σωματείο τεχνικών (7 Μαρτίου 2012 10.55), και επάνω δεξιά την ώρα που εστάλη σε εμάς από το σωματείο τεχνικών (11.19). 



Κρίναμε σκόπιμο, να μην την παρουσιάσουμε αμέσως, μέχρι να δημοσιευθεί στην εφημερίδα της κυβερνήσεως. Οι διάφοροι άπιστοι Θωμάδες, όμως, μας αναγκάζουν να το κάνουμε. Όλοι αυτοί που φώναζαν για δανεικά και μηδενικά εξοφλητικά τον Απρίλιο, ας τρέξουν να εξηγήσουν αυτά που έλεγαν σε αυτούς που τα έλεγαν. Όσο για τη ΔΑΚΕ, η οποία μέσα από τη δική της διακήρυξη μας είπε, πως πίεσε τον υπουργό προς αυτή την κατεύθυνση(της εξαίρεσης από εφεδρεία και μισθολόγιο), πόσα θέλετε να μας τρελάνετε ρε συνάδελφοι; Είναι ψέμα πως κάθε τέλος του μήνα επί τετράμηνο τα μέλη της ΠΑΣΚΕ έδιναν ομηρικές μάχες για τη μισθοδοσία και ο Φώτης  απειλούσε τον διευθύνοντα για να κάνει εφαρμογή του 4024; Όταν ξέρουμε πολύ καλά, πως αν γινόταν η εφαρμογή του, δεν υπήρχε πισωγύρισμα; Πως λοιπόν μας λέτε πως πιέζατε για εξαίρεση και από την άλλη απειλούσατε για εφαρμογή; Μην κοροϊδεύετε άλλο τους εργαζόμενους. Η αλήθεια είναι , πως μόνο μία παράταξη προσπάθησε και πέτυχε τις δύο εξαιρέσεις και αυτή είναι η παράταξή μας.

7 Μαρτίου 2012

ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ

Επειδή ακούστηκαν πολλά τις τελευταίες ημέρες – σχετικά με το αν η υπογραφή της περιβόητης Κ.Υ.Α είναι αλήθεια ή ψέμα – σας έχουμε σήμερα την απάντηση. Στις παρακάτω εικόνες βλέπετε την απόφαση της 6ης Μαρτίου. Προσέξτε στο κάτω αριστερό τμήμα  της πρώτης εικόνας, την ώρα αποστολής της απόφασης από το υπουργείο οικονομικών προς το σωματείο τεχνικών (7 Μαρτίου 2012 10.55), και επάνω δεξιά την ώρα που εστάλη σε εμάς από το σωματείο τεχνικών (11.19).



Κρίναμε σκόπιμο, να μην την παρουσιάσουμε αμέσως, μέχρι να δημοσιευθεί στην εφημερίδα της κυβερνήσεως. Οι διάφοροι άπιστοι Θωμάδες, όμως, μας αναγκάζουν να το κάνουμε. Όλοι αυτοί που φώναζαν για δανεικά και μηδενικά εξοφλητικά τον Απρίλιο, ας τρέξουν να εξηγήσουν αυτά που έλεγαν σε αυτούς που τα έλεγαν. Όσο για τη ΔΑΚΕ, η οποία μέσα από τη δική της διακήρυξη μας είπε, πως πίεσε τον υπουργό προς αυτή την κατεύθυνση(της εξαίρεσης από εφεδρεία και μισθολόγιο), πόσα θέλετε να μας τρελάνετε ρε συνάδελφοι; Είναι ψέμα πως κάθε τέλος του μήνα επί τετράμηνο τα μέλη της ΠΑΣΚΕ έδιναν ομηρικές μάχες για τη μισθοδοσία και ο Φώτης απειλούσε τον διευθύνοντα για να κάνει εφαρμογή του 4024; Όταν ξέρουμε πολύ καλά, πως αν γινόταν η εφαρμογή του, δεν υπήρχε πισωγύρισμα; Πως λοιπόν μας λέτε πως πιέζατε για εξαίρεση και από την άλλη απειλούσατε για εφαρμογή; Μην κοροϊδεύετε άλλο τους εργαζόμενους. Η αλήθεια είναι , πως μόνο μία παράταξη προσπάθησε και πέτυχε τις δύο εξαιρέσεις και αυτή είναι η παράταξή μας.

3 Μαρτίου 2012

Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΣΟΒΑΡΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ

                                                                                                                            
Η ιδιωτικοποίηση τομέων στρατηγικής σημασίας και η διαπόμπευση του συνδικαλισμού 
του Κώστα Νικολάου
Κάθε φορά, που μια κυβέρνηση θέλει να επιβάλλει μια μη αποδεκτή από το λαό πολιτική σε έναν τομέα, το πρώτο βήμα που κάνει είναι να προσπαθήσει να διαπομπεύσει τους εργαζόμενους στον τομέα αυτόν, ώστε να φαίνεται ότι η πολιτική της θα διορθώσει τα κακώς κείμενα και έτσι να αποκτήσει την απαραίτη...τη λαϊκή συναίνεση. Το έργο αυτό αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας ο κυρίαρχος ιδεολογικός μηχανισμός που κατασκευάζει τη συναίνεση, δηλαδή, τα ΜΜΕ (κυρίως τα τηλεοπτικά). Ένα έργο θεμελιώδους σημασίας, διότι οι κυβερνώντες μπορούν να κυβερνούν, μόνο αν ελέγχουν τη γνώμη των κυβερνωμένων (N. Chomsky, «Η χειραγώγηση των μαζών», Scripta, 1997).

Η επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση τομέων στρατηγικής σημασίας για την κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον, όπως η ηλεκτρική ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, η ύδρευση, οι σιδηροδρομικές μεταφορές κλπ, θα υπομονεύσει κάθε προσπάθεια άσκησης μιας πολιτικής ανεξαρτησίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Ενδεικτικά και μόνο αναφέρεται ότι, η παράδοση στον ιδιωτικό τομέα της παραγωγής και διανομής της ηλεκτρικής ενέργειας με την ταυτόχρονη μεγάλη εξάρτηση της Ελλάδας από τις εισαγωγές ενέργειας, αφού από το εξωτερικό προέρχεται το μεγαλύτερο ποσοστό της ενεργειακής μας κατανάλωσης, παρά το γεγονός ότι οι φυσικοί μας πόροι σε ήλιο, αέρα και νερό προσφέρουν τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (βλ. αναλυτικά: Κ. Καλλωνιάτης, «Μεγάλες δυνατότητες, αλλά φτωχές επιδόσεις», Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 27.9.09http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=86193 ), θα έχει δραματικές κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Ποιά πολιτική πχ εξοικονόμησης ενέργειας και προστασίας περιβάλλοντος θα μπορεί να εφαρμοσθεί αφού θα έρχεται σε αντίθεση με τα επιχειρηματικά κέρδη; Διότι μικρότερη κατανάλωση ενέργειας σημαίνει μεν λιγότερη ρύπανση, αλλά και μικρότερα κέρδη για την επιχείρηση παραγωγής και διανομής. Πως θα καλυφθεί η πτωτική τάση των κερδών σε αυτήν την περίπτωση; Με αύξηση τιμών του ρεύματος; Με κρατική επιχορήγηση του ιδιώτη; Με απολύσεις εργαζομένων; Με μείωση μισθών των εργαζομένων;


Και πάλι ενδεικτικά, η παράδοση των σιδηροδρομικών μεταφορών στον ιδιωτικό τομέα θα έχει επίσης δραματικές κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Ποια πολιτική πχ προτεραιότητας στις σιδηροδρομικές μεταφορές αντί των οδικών μεταφορών σε περιοχές που αυτή τη στιγμή δεν είναι κερδοφόρες για το σιδηρόδρομο θα μπορεί να εφαρμοσθεί αφού θα έρχεται σε αντίθεση με τα επιχειρηματικά κέρδη; Διότι μπορεί μεν το τραίνο να είναι το οικονομικότερο και λιγότερο ρυπογόνο μέσο μεταφοράς, αλλά καμιά ιδιωτική επιχείρηση δεν θα δρομολογήσει τραίνα σε περιοχές που δεν έχει από τα πριν εξασφαλισμένα κέρδη και να περιμένει να αποδώσει καρπούς μια πολιτική προτεραιότητας των σιδηροδρομικών μεταφορών.


Η συνεχιζόμενη εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων συνταγών, που παρουσιάζονται ως δήθεν «δημοσιονομική εξυγίανση» και «διαρθρωτική μεταρρύθμιση», διαμέσου των οποίων θα επιτευχθεί, υποτίθεται, η «ανταγωνιστικότητα» και η «ανάπτυξη» δεν είναι παρά μια πολιτική αναδιανομής και συγκέντρωσης πλούτου στα χέρια των ολίγων (βλ. αναλυτικά: Γ. Μηλιός, «Ο κανιβαλισμός του κεφαλαίου», Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 24.4.11 http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=269926 ).


Η επιδιωκόμενη γενική μείωση του δημόσιου τομέα, οι μειώσεις μισθών και συντάξεων και οι απολύσεις υπαλλήλων δεν μπορούν να συμβάλλουν ούτε στη μείωση του δημοσίου ελλείμματος ούτε στη μείωση του χρέους της ελληνικής οικονομίας. Το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η αύξηση των κερδών των μεγαλοεπιχειρηματιών και η συγκέντρωση κεφαλαίου (και άρα οικονομικής και πολιτικής εξουσίας) στα χέρια τους (βλ. σχετικά άρθρα στα ‘Διαλεκτικά’: «Η νεοφιλελεύθερη προπαγάνδα για το μέγεθος και το κόστος του δημόσιου τομέα και την ανάγκη απολύσεων» http://konstantinosnikolaou.blogspot.com/2010/11/blog-post.html καθώς και «Το κερδοσκοπικό δίλημμα του νεοφιλελευθερισμού σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα: Μείωση μισθών ή απολύσεις;» http://konstantinosnikolaou.blogspot.com/2010/12/blog-post.html).


Το φοβερό είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν τη χρονική στιγμή, που η παγκόσμια αποτυχία του νεοφιλελευθερισμού αναγνωρίζεται από τους ίδιους τους θεράποντες του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου (όπως πχ το συνέδριο της δεξαμενής ιδεών «Ινστιτούτο για τη Νέα Οικονομική Σκέψη», του Τζορτζ Σόρος), οι οποίοι έχουν αρχίσει κιόλας να συζητούν ανοικτά και να αναζητούν τη νέα αρχιτεκτονική της παγκόσμιας οικονομίας (βλ. αναλυτικά: Χ. Πολυχρονίου, «Η πολιτικοοικονομική ελίτ σχεδιάζει την επόμενη μέρα», Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 24.4.11 http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=269919 ).


Παρά ταύτα, αυτή η πολιτική πρέπει να περάσει. Και για να περάσει χρειάζεται να αντιμετωπισθούν τα συνδικάτα στους τομείς που προαναφέρθηκαν, γιατί ενδεχόμενη αντίστασή τους μπορεί να δημιουργήσει ευρύτερες κοινωνικές συσπειρώσεις. Μια επιλογή είναι να παρουσιασθεί ότι αυτοί οι κλάδοι εργαζομένων έχουν μεγαλύτερες αποδοχές από κάποιους άλλους και έτσι να δημιουργηθούν αρνητικά ανακλαστικά στην υπόλοιπη κοινωνία. Αυτή η επιλογή συχνά πετυχαίνει, αλλά όχι πάντα.


Υπάρχει και μια καλύτερη επιλογή. Να βρεθούν μερικοί συνδικαλιστές με προνόμια και παροχές, οπότε διαμέσου της δημόσιας διαπόμπευσής τους να επιχειρηθεί έμμεσα διαπόμπευση και των συνδικάτων και του συνδικαλισμού γενικότερα. Ο ανομολόγητος συνειρμός, που επιχειρείται να περάσει στην κοινωνία είναι ο εξής: οι συνδικαλιστές ξοδεύουν λεφτά του δημόσιου φορέα, άρα να γιατί δεν πάει καλά το δημόσιο και έχει ελλείμματα και χρέη και άρα, ιδιωτικοποιούμε το δημόσιο φορέα και λύνονται όλα τα προβλήματα! Φαντάζομαι τον Αριστοτέλη και τον Πλάτωνα να κάνουν μια βαθειά υπόκλιση σε αυτό το μεγαλείο σκέψης και τον Chomsky να ετοιμάζεται να αναθέσει διδακτορικό με αυτή τη μελέτη περίπτωσης!


Χρειάζεται να μιλήσουμε ξεκάθαρα. Τα συνδικάτα στους χώρους δουλειάς, η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ αποτελούν θεσμικές και οργανωτικές κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, που αποκτήθηκαν με αίμα. Παντού και πάντα υπήρχαν και υπάρχουν συνδικαλιστές με προνόμια, παροχές και συνδιαλεγόμενοι με την εργοδοσία και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Τα προβλήματα όμως του συνδικαλισμού λύνονται με περισσότερο συνδικαλισμό, δηλαδή, με περισσότερη άμεση δημοκρατία, με περισσότερη συμμετοχή των εργαζομένων στα συνδικάτα και στους αγώνες τους. Η ενεργός συμμετοχή και η άμεση δημοκρατία είναι που μπορεί να βάλει στην άκρη τις όποιες πρακτικές προνομίων και καριερισμού και να αναδείξει ηγεσίες ικανές να οδηγήσουν σε νικηφόρα πορεία το εργατικό κίνημα και ολόκληρη την κοινωνία.                                                                                    ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΡΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ.......